ვიხსენებთ Descent-ს: ოდესღაც პოპულარული, სრულად 3D და 6DOF შუთერი

Descent-ი გეიმინგის ისტორიის დიდი ნაწილია, მაგრამ მასზე ბევრი აღარ საუბრობს.

დაახლოებით ერთი წელია, ჩემს სამუშაო სიაში ერთ-ერთი მთავარი პუნქტია „ყოველთვიური სვეტი DOS-ის თამაშებზე, რომლებიც მიყვარს“. დღეს კი, ამ სვეტს ვიწყებ PC თამაშით, რომელიც სკოლის პერიოდში ყველაზე მეტს ვითამაშე და რომელმაc ონლაინ თამაშის იდეა პირველად გამაცნო. ეს თამაში არის Descent.

რამდენადაც მახსოვს, Descent-ი იყო პირველი შუთერი, რომელიც სრულად 3D იყო და თავისუფლების ექვს ხარისხს (six degrees of freedom - 6DOF) გვთავაზობდა. დღევანდელ გეიმინგ სამყაროში იშვიათად იღებ რაღაც სრულიად და აბსოლუტურად ახალს, მაგრამ 30 წლის წინ, 1995 წელს, Descent-ი ზუსტად ასეთი იყო.

Parallax Software-ის მიერ შემუშავებული და Interplay-ს მიერ გამოქვეყნებული თამაში იმ დროისთვის უდიდესი წარმატება იყო და მილიონობით ასლი გაყიდა. ის ნაწილობრივ shareware-ის მოდელით ვრცელდებოდა და მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ამ მოდელის შენარჩუნებასა და ინტერნეტ-ჩამოტვირთვების ეპოქაში გადატანაში.

სამწუხაროდ, სტუდიის ისტორია, რომელიც თავდაპირველად Descent-ს ქმნიდა, სამწუხაროდ დასრულდა. Parallax-ი გადაიქცა Volition-ად, კომპანიად, რომელმაც ბოლოს Saints Row-ს თამაშები შექმნა. Volition-ი შეიძინა Embracer Group-მა, ჰოლდინგურმა კომპანიამ, რომელმაც სახელი გაითქვა ლეგენდარული სტუდიების დახურვით. Volition-იც ერთ-ერთი მათგანი აღმოჩნდა.

მოდით, ერთი ჭიქა Parallax->Volition-ის შესანდობარი დავლიოთ და Descent-ის ბოროტი რობოტებით სავსე მაღაროებში მოგონებებით ვიმოგზაუროთ.

სიუჟეტი მინიმალისტურია, მაგრამ მის „ვაიბში“ არის რაღაც, რაც ძალიან მხიბლავს, იმ 80-იანების ანტი-კორპორაციული სამეცნიერო ფანტასტიკის სტილში. ფოტო: GOG

ერთმოთამაშიანი რეჟიმი

Descent-ს თინეიჯერობისას ვთამაშობდი. მახსოვს, მეგობარმა shareware დემო მომიტანა და მითხრა, რომ ეს ყველაზე ტექნიკურად შთამბეჭდავი და ინტენსიური რამ იყო, რაც კი ოდესმე უთამაშია. დავაყენე, გავუშვი და ატმოსფერომ მყისიერად მომხიბლა: ეს იყო ზუსტად ისეთი უხეში, კორპორატიული სამეცნიერო ფანტასტიკა, რომელიც მაშინაც მიყვარდა და დღესაც მიყვარს.

თუმცა, შეგუებას დრო დასჭირდა. კლავიატურის სტანდარტული მართვა არც ისე კარგი იყო და მოძრაობისა და ბრუნვის ამდენ ღერძზე ოპერირების სწავლა რთული აღმოჩნდა.

ეს რამდენიმე თვის შემდეგ შეიცვალა. იმავე მეგობართან ერთად ხშირად ვთამაშობდი სამაგიდო თამაშ BattleTech-ს და ორივეს დიდი ინტერესით ველოდით Mechwarrior 2-ს, რომელიც Descent-იდან მალევე გამოვიდა. მანამდე ფრენის ჯოისტიკი არასდროს მქონია, მაგრამ Mechwarrior 2-ისთვის ის მნიშვნელოვანი ჩანდა, ამიტომ ვიყიდე. და ეს აღმოჩნდა Descent-ის ხიბლის გასაღები ჩემთვის.

როგორც კი ჩემი ფრენა ქაოსიდან კონტროლში გადავიდა, სრულად ჩავერთე. თამაში ათზე მეტჯერ დავხურე, თუმცა ვაღიარებ, ბოლო ჯერზე ჩეთებსაც თავისუფლად ვიყენებდი (gabbagabbahey!).

მრავალმოთამაშიანი რეჟიმი

მანამდეც მითამაშია რამდენიმე ონლაინ თამაში, მაგრამ იმ დროისთვის ეს მხოლოდ ტექსტური MUD-ები იყო. MUD-ები მიყვარდა და ახლაც მიყვარს, მაგრამ სწრაფ, მოქმედებით სავსე ონლაინ deathmatch-ს არაფერი შეედრება.

ყველაფერი მეგობრებთან პირდაპირი dial-up-ით თამაშით დაიწყო. მკაფიოდ მახსოვს Descent Anarchy-ის მატჩები, რომლებიც კრიტიკულ მომენტებში წყდებოდა იმის გამო, რომ ერთ-ერთის მშობელი ტელეფონს იღებდა დასარეკად და უნებლიედ კავშირს წყვეტდა.

მე პირველი ვიყავი ჩემს მეგობრებში, რომელმაც ძალისხმევა არ დაიშურა და საკუთარი უნარები უფრო ფართო სამყაროს წინააღმდეგ გამოსცადა. დეტალები ბუნდოვნად მახსოვს, მაგრამ ონლაინ მატჩები Kali-ს მეშვეობით იმართებოდა. მისი გამართვა არ იყო მარტივი, მაგრამ შეიძლებოდა, უარესიც ყოფილიყო.

დღემდე, თითქოს გუშინ იყო, მახსოვს ის პარასკევი ღამე, როდესაც პირველად ვითამაშე Descent-ი ონლაინ. ეს ჩემი გეიმერული ისტორიის განმსაზღვრელი მომენტი იყო. არ ვამბობ, რომ ეს მსოფლიოში საუკეთესოდ დაბალანსებული თამაში იყო; მაშინ ბალანსზე თითქმის არავინ ფიქრობდა. მაგრამ უნარების მრავალფეროვნება, ურთიერთ შეურაცხყოფა (რაც ახლა არ მომწონს, მაგრამ მაშინ, როგორც ახალგაზრდა პანკს, მსიამოვნებდა), გამაგიჟებელი ლაგი — ეს ყველაფერი იმ გამოცდილების ნაწილი იყო, რომლითაც დღემდე ვტკბები ისეთ თამაშებში, როგორიცაა Call of Duty, The Finals და Overwatch 2.

მაღაროებში შესვლა 2025 წელს

ამ სტატიისთვის, რამდენიმე საათი გავატარე Descent-ის თამაშში, არც კი ვიცი, რამდენი ხნის შემდეგ პირველად. ის ისეთივე სახალისო იყო, როგორც მახსოვდა. გამიკვირდა, რამდენად კარგად უძლებს დროს, ვიზუალური მხარის გარდა.

საბედნიეროდ, თამაშის საზოგადოებამ პატჩებით საოცარი სამუშაო გასწია. DXX-Rebirth და DXX-Redux ამატებს თანამედროვე ეკრანის რეზოლუციების მხარდაჭერას, შემოაქვს საჭირო ცვლილებები და სხვა. ჩემი აზრით, თამაში მათ გარეშე არც უნდა ჩართოთ.

ერთმოთამაშიან რეჟიმში შესვლა ახლა უფრო ადვილია, ვიდრე ოდესმე და, შესაძლოა, გაგიკვირდეთ, რომ ჯერ კიდევ არიან ადამიანები, რომლებიც მრავალმოთამაშიან რეჟიმს თამაშობენ. არსებობს Discord-არხები, სადაც შეგიძლიათ, სხვა მოთამაშეებთან ერთად თამაშები დაგეგმოთ.

თუ ცდით, იქნებ იქ შემხვდეთ. ან, სულ მცირე, ჩემს მეგა-რაკეტას გადაეყრებით!

ITNEWS-ის მეგობარი ვებ-გვერდია ITJOBS.GE. ITJOBS.GE-ზე ორგანიზაციებს და ფიზიკურ პირებს, აქვთ საშუალება განათავსონ როგორც ვაკანსები, ტრენინგები და ივენთები ასევე კონკრეტული Tech დავალებები, რისთვისაც ეძებენ დეველოპერებს, დიზაინერებს, სეო სპეციალისტებს და ა.შ. ITJOBS.GE - იპოვე დასაქმების საუკეთესო შესაძლებლობები ან გამოაქვეყნე ვაკანსია / დავალება და მიაწვდინე ხმა სასურველ აუდიტორიას.